نقدی بر یک تصحیح علمیِ دیوان حافظ
Authors
abstract
تصحیح علمی دیوان حافظ از سید علی محمد رفیعی، با استفاده از روش احتمالات و تکیه بر اقدم و اکثر نسخ مدعی به دست دادن کلام راستین حافظ است و در این ادعا گاه به این نتیجه رسیده است که اگر ضبطی اشتباه و ضعیف باشد از زیر دست شخص حافظ بیرون آمده است و با توجه به این که حافظ معصوم نیست پس اشتباه خود اوست. بررسی گزینش هایی که مصحح بر این اساس آورده می تواند حدود توانایی محدود و لغزش ها و نواقص روش متکی بر احتمالات را نشان دهد. افزون بر ایرادهایی که بر ترتیب ابیات هر غزل و تعداد آن ها که به سبب درمتن نشاندن ابیات افزوده و آشفته سازی ساختار غزل ها را به دنبال داشته است، مقایسۀ ضبط های اختیاری مصحح با آن چه در دیگر نسخه هاست و آنچه مصححان و محققان دیگر اختیار کرده اند نشان می دهد در اغلب مواردی که ضبطی مغایر با آن چه دیگر مصصحان آورده اند برگزیده شده است چه اندازه از ویژگی های منطقی و بیانی حافظ و شعر فارسی به دور افتاده اند. افزون بر این، مقدمات کار مصحح نیز نقدپذیر هستند؛ از جمله دسترسی نداشتن به نسخه های بسیاری که در محدودۀ زمانی مورد اعتنای مصحح بوده اند و با توجه به نگهداری آن ها در کتابخانه های بیرون از کشور و نبودن دسترسی به آن نسخ یا عکسی از آن ها در بررسی مصحح جایی ندارند و نیز برآوردی من عندی از تقدم و تأخر نسخه هایی که در اختیار داشته است و نیز اکثریت و اقلیت آن ها و همچنین شناسایی دو نسخۀ بی تاریخ به عنوان نسخ هایی نزدیک به زمان حافظ. آمار و احتمالات که مصحح ابتنای کار خویش را بر آن ها نهاده نیز از این نظر که در ابتدا به جز گزارش ضبط های چند نسخۀ اختیاری و سپس نمایاندن احتمال بیشتر برخی از آن ها نسبت به بقیه چیز دیگری نیستند و نیازمند ذهنیت مصحح و در واقع دانش و آگاهی او از دست مایه هایش هستند ابطال پذیر هستند. از دیگر نواقص کار مصحح ارائۀ توضیحات و معانی اشتباه برای برخی دشواری های اشعار حافظ است. اشاره نکردن به فضل تقدم و تصحیح های پیشین و مصصحانی که نویسنده خود سراسر وامدار گزارش آن ها از نسخه های خطی و بررسی هایشان است از دیگر موراد قابل تأمل انگیز است که جای افسوس دارد.
similar resources
نقدی بر تصحیح دیوان سیف اسفرنگی
سیفالدین اسفرنگی از شاعران کمتر شناختهشدۀ ادبیات فارسی در اواخر سدۀ ششم و اواسط سدۀ هفتم هجری است. سیف اسفرنگی همچون دیگر شاعران سبک خراسانی، در بیشتر انواع شعر فارسی طبعآزمایی کرده است. با وجود اینکه اسفرنگی در میانۀ دو سبک خراسانی و عراقی زندگی کرده، بیشتر به سبک خراسانی متمایل بوده است. در دیوان او، هم به فتحنامه و هم به چیستان (لغز) برمیخوریم. اسفرنگی از بین شاعران قرن ششم هجری بیش از ...
full textتصحیح انتقادی و تحلیل ساختاری یک بیت عرفانی از دیوان حافظ
In this article, we critically edit and structurally analyze the following line in Hafez’s Divan. اینهمه شعبده خویش که میکرد اینجا سامری پیش عصا و ید بیضا میکرد We attempt to show how different editions of the Divan have been negligent in considering the norms of Hafez language in the explanation of th...
full textچراغهای مُرده نقدی بر تصحیح دیوان بیدل دهلوی از اکبر بهداروند
از هنـــر آیینة مقدار هرکس روشن است رشتة شمع است بیـدل موج جوهر تیغ را تصحیح متون همواره از اهمیت خاصی برخوردار بوده است و محققان و مصححان توجه ویژهای به آن مبذول داشتهاند. بدیهی است که امر تصحیح، همانند دیگر علوم، دانشهایی را میطلبد که بدون دستیابی بدانها، نیل به تصحیحی علمی متعذر مینماید. در این مجال، سعی بر آن است که به شیوهای علمی، تصحیح دیوان بیدل دهلوی از اک...
full textمقابله اشعار ِ حافظ بکار رفته در منشآت معین الدین میبدی( قرن نهم هجری) با چند تصحیح از دیوان حافظ شیرازی
معین الدین میبدی ، ادیب وحکیم قرن نهم هجری است که درشعرنیزمهارتی داشت ومنطقی تخلص می کرد. منشآت اودارای 82 نامه است. نثر وی دراین نامه ها مسجع وتقلید گونه ای ازگلستان سعدی است که آراسته به آیات قرآن کریم، احادیث و اشعار فارسی وعربی است. درمنشآتِ معین الدین میبدی اشعارفارسی بسیاری به کارگرفته شده که دال برمعلومات عمومی واطلاعات ادبی اوست وموجبات لطف، شیرینی وعذوبت کلام اورافراهم می آورد. به ن...
full textMy Resources
Save resource for easier access later
Journal title:
فصلنامه نقد کتاب میراثجلد ۱، شماره میراث، صفحات ۱۰۵-۱۴۸
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023